woensdag 15 juni 2011

De langverwachte echo

't Is officieel nu. De echo van 12w is goed verlopen. Ze zagen er alletwee goed uit (6cm en 5,7cm groot met armpjes en beentjes en kloppende hartjes en alles wat je wilt). Ik heb ze zien bewegen (ik ben deze keer niet in tranen uitgebarsten zodat ik het scherm goed kon blijven zien en helemaal kon smelten bij het zien van hun gewriemel).

En natuurlijk, nu we het aan iedereen aan het zeggen zijn, beginnen de mensen me allerlei vragen te stellen. Wel normaal natuurlijk maar op een paar gewone vragen na ('ben je niet te misselijk?' bv) zijn er ook die ik heel vreemd vind: hoe ik het ga beredderen? Wat ik het liefste zou hebben, jongens of meisjes? Of ik via keizersnede zal bevallen? Of ik wel olie op m'n buik smeer tegen striemen? Welk ziekenhuis ik heb gekozen? Welke dokter? Of ik al weet waar ik een geboortelijst ga leggen? Of ik gewone of katoenen pampers ga gebruiken?

Djeez... Houdt dit andere (zwangere) vrouwen bezig? 't Kan me allemaal niks schelen zolang ze er gezond en wel uitkomen. En dan vallen de gesprekken wat stil. Sorry dat ik niet over futiliteiten wil praten. Wat maakt het geslacht nu uit? Of een keizersnede? Of in hemelsnaam een striem meer of minder?? En hoezo: hoe ga je dat beredderen? Met megaveel liefde verdorie, wat anders?

Nee, ik hoor duidelijk niet helemaal, compleet, 100 %, tot dat roze-wolk-zwangere-vrouwenclubje... En als ik op vrijdag na het werk een terrasje ga doen met één van de vriendinnen (de meeste daarvan nog kinderloos) dan zeg ik ook steeds dat ze m'n kop moeten dichttimmeren als ik in een onbewaakt moment tot vervelens toe zou verdwalen in een monoloog over zwanger zijn. Is gelukkig nog niet nodig geweest.

Wel grappig vond ik de reactie van de vrienden van Allerliefste. Toen hij het hen aankondigde, kreeg hij te horen: 'Twéé?! Da's alles in 't dubbel, haha!' waarop hij ocharme de hele avond bij elk rondje alles dubbel kreeg. Zijn kater de dag erna was legendarisch. Het was al ochtend toen hij thuiskwam (dat was ookal lang geleden), wankelend op zijn benen, toen we elkaar in de gang tegen het lijf liepen, waar ik ookal onvast op m'n benen stond te twijfelen tussen mijn ontbijt binnenlepelen (een half glaasje magere yoghurt) of een bezoekje aan de wc brengen als beste remedie tegen een nieuwe vlaag van ochtendmisselijkheid...)

(PS: voor de goede orde: hij is niet naar huis gereden. We hebben geen auto. 't Cafeetje waar ze de avond/nacht hebben doorgebracht is op wandelafstand. Ja, we denken ook aan uw veiligheid.

En ik koos uiteindelijk toch maar voor de yoghurt.)

8 opmerkingen:

  1. Awel, gij zijt een zwangere naar mijn hart ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. :-)
    Ik moest alleen maar glimlachen, dubbele rondjes en dubbel veel liefde geven aan je mooie kindjes.
    Dat is toch alles wat je kan wensen?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. nochtans... die striemen. Doen! (want ge gaat het u later beklagen). ;-)
    Maar voor de rest is alles bijkomstig aan dat gewriemel van die twee lieverdjes in je buik. Geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Super!! Met een grote glimlach las ik je blog!
    Ook ik zou toch even smeren (laat het ventje dat maar doen ;-) )En verder doe je maar waar je zelf zin in hebt en ga je dubbele liefde aan je kindjes geven!
    Nogmaals proficiat! Ben zo blij voor je!

    Liefs X

    BeantwoordenVerwijderen
  5. het is een cliché maar inderdaad, als ze maar gezond zijn!
    en het geslacht? voor mijn part mocht het een hermafrodietje zijn, ik zou nog een gat in de lucht gesprongen hebben.
    geniet van je kleine garnaaltjes in je buik (en van je yoghurtjes)!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hej Marit,
    ik ben superblij dit te lezen!!! Echt keigoed!!! Die twee gaan het vast en zeker fantastisch doen! En ook de rest is heel erg herkenbaar! Ongelooflijk waar iedereen over loopt te zeuren. Alsof het ertoe zou doen welk geslacht het heeft, 't is leuk om weten, maar totaal niet belangrijk. En aan mij vragen ze nu nog altijd of ik misselijk ben, en nu ook of we de namen al gekozen hebben en of we al weten welk merk autostoel we willen (HUH???) en 1000 keer per week hoe het zit met de creche, en zoveel meer. En veel vrouwen kunnen er inderdaad echt niet over zwijgen, alle details worden besproken en je wordt verondersteld van net hetzelfde te willen doen...Het is dat wat ik ook op m'n blog bedoel, dat ik me dan zo 'anders' kan voelen. Ach ja...
    Alleszins: ik ben echt heel heel heel blij voor jullie! Hopelijk kan je er dubbel en dik (letterlijk!) van genieten, op jouw manier!

    Dikke knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hej! Ik had het stukje al gelezen, maar nog helemaal niet gefeliciteerd! (geloof ik) Jeetje, wat mooi! 2 kindjes! Wow.....Ik hoop dat alles goed verloopt met de zwangerschap, maar zo te lezen wel. Duz, van HARTE GEFELICITEERD (in kwadraat!)

    Liefs, Kim

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik heb je ook nog niet gefeliciteerd! Wat ontzettend gaaf, en nog een tweeling ook. Ik moest erg lachen om je lief die alles dubbel kreeg aangeboden :-)
    Geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen