woensdag 13 juli 2011

Het zal je zuur opbreken

Met die woorden begon de nieuwsbrief van Kind&Gezin deze week. De nieuwsbrief van 16w. Oh, da's goed nieuws. Dat gaf meteen goesting om de rest van die nieuwsbrief ook te lezen. Waarom heb ik me ookal weer opgegeven voor het ontvangen van die wekelijkse nieuwsbrieven over je zwangerschap?

Week 12 stond er dit: 'het is nu de tijd voor je eerste echo. Probeer dit bijzondere moment samen met je partner te beleven.'
De 'Het Gezin is de Hoeksteen van de Maatschappij'-en-andere-onzin-waarden stromen ervan af als dikke stroop. Wat met alleenstaande zwangere vrouwen? Wat met zwangere vrouwen die ter plekke gedumpt werden door vriend-die-nog-niet-klaar-is-om-vader-te-worden? Wat met zwangere vrouwen wier vriend zonet tragisch verongelukt is? Wat met al die koppels waarvan manlief gewoon net effe geen verlof kon regelen? Wat met mannen die gewoon niks hebben aan zo'n echo-beelden? Waarom zo betutteld verdorie?

Allerliefste kon er bij de 12-weken echo niet bij zijn. Ok, hij was wel aanwezig bij de vorige drie, maar besloot toen dat hij er eigenlijk niet zoveel aan heeft. Niet dat hij onze kindjes niet graag ziet, een onduidelijk echobeeld verandert gewoon niets aan de dingen voor hem. En hij kan er niet altijd bij zijn want, hej, hij krijgt geen doktersbriefjes om even mee te kunnen komen overdag, he? En we moeten nogal vaak naar de echo...

Maar dan lees je dus dat in die nieuwsbrief en voel je je meteen schuldig.

En in de andere nieuwsbrieven stonden steevast dingen die ik niet herkende ('deze week kan er een donkere streep naar je navel zichtbaar worden' Noppe. Niets te zien. Ben ik wel normaal?) of waardoor ik me meteen schuldig voelde ('let op met vitamine A, dat soms misvormingen kan veroorzaken. Vitamine A zit o.a. in eieren', terwijl ik net een broodje met omelet in m'n mond stop. Oeps... Zeg, wat mag ik eigenlijk wél nog eten?)

En deze week werd het dus het fantastische: 'Het zal je zuur opbreken'. Djeez, weten ze wel bij Kind & Gezin wat deze spreuk betekent? Zij hebben het nadien over opstijgend maagzuur, maar er zit al een diepe knauw in mijn maag waardoor ik geen zin meer heb om verder te lezen.

En ik dacht dat deze nieuwsbrieven me zouden helpen wat weg te dromen bij de dingen. Wat meer 'roze-wolk-zwanger' te worden. Ik wil het niet meer weten. En toch lukt het me niet om me uit te schrijven omdat ik ook wel graag lees wat er met de twee in mij gebeurt. Die hebben al handjes met vingertjes en kunnen nu duimen (oh, en kunnen al enige tijd lekker pissen in hun vruchtwater. Geweldig toch om te weten?). Misschien moet ik toch maar eens zo'n boekje gaan zoeken in de bibliotheek over zwanger zijn. Alhoewel... Ik heb al zo'n boekje gekregen van vrienden: 'Zwanger van een tweeling' of zoiets. Da's ook geweldige lectuur. Het eerste hoofdstuk bevat zowat alles wat mogelijk mis kan gaan. Eén van de dingen waarvoor ze waarschuwen is een hoge bloeddruk... Haha...

5 opmerkingen:

  1. Tsja, sommige nieuwsbrieven zijn niet zo actueel en blijven wat hangen in het traditionele blijkt.
    Bedankt voor de waarschuwing trouwens :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kritisch zijn kan geen kwaad Marit! En ze vragen er ook om K&G ...

    Tober

    BeantwoordenVerwijderen
  3. O jee, nu had ik me zo voorgenomen dat nooit te doen, maar nu kan ik niet anders dan met 1 goede raad aankomen: meld je in ieder geval NOOIT aan voor de Blije Doos. (Althans, ik vermoed eigenlijk dat je vanuit België blogt en wellicht hebben ze dat fenomeen daar niet? Lucky you!) Je blijft overspoeld worden met blijer-dan-blij informatie op een tandglazuurbrekende toon en met inderdaad insinuaties richting partner etc.

    Die streep heb ik trouwens ook nog nooit gezien. Ik check enkel de beschrijving van de groei van de baby op Babybites :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ach, boekjes. Tijdens mijn eerste zwangerschap kon ik van geen boeken en nieuwsbrieven wegblijven, met soms ook wat ongerustheid tot gevolg. En later krijg je dan die nieuwsbrieven van de Bond, waar dan instaat wat je kind op die leeftijd moet kunnen. En dat kon mijn dochter uiteraard niet (maar later wel), waardoor opnieuw: paniek.
    Elke zwangerschap is anders, probeer je er niet te veel van aan te trekken. Die bewuste donkere streep heb ik bvb. pas helemaal op 't eind gekregen.
    (En proficiat trouwens!)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik weet eigenlijk al niet meer of ik hier nu wel of niet op gereageerd heb, ik ben namelijk al een beetje aan het dementeren geloof ik ;-)

    Ik heb me niet willen inschrijven op nieuwsbrieven allerhande omdat ik me er ook alleen maar dood aan erger. Ze gaan er bij K&G van uit dat er alleen maar 'standaardgezinnen' en 'standaardverwekkingen' zijn. Op dat gebied bevinden ze zich nog zo rond het jaar 1500.

    Zoals ik al op m'n blogje zette: 'k heb zo'n ticker genomen en op de blog gezet zodat ik de ontwikkeling van de baby wat kan volgen in simpele lijnen en verder lees ik per week wat op het inet.

    BeantwoordenVerwijderen