dinsdag 15 november 2011

Maak kennis met...

S en R, onze flinke tweeling (sorry, na enig beraad hebben we besloten de namen niet bekend te maken, maar een foto volgt asap).
Ze zijn nu exact een week oud en daarmee bleek de laatste luilekker zondag ook meteen de laatste luilekker dag voor de bevalling. Maandag moest ik naar de controle en bleek dat ik mogelijk een zwangerschapsvergiftiging aan het oplopen was. Uit alle testen bleef echter veel twijfel en uiteindelijk, na meer dan twee uur monitoring, mocht ik dan toch naar huis. Thuis meteen m'n zak klaargezet en Allerliefste de laatste instructies gegeven in verband met het huishouden, voor het geval dat...

En het geval dat... dat bleek om 2 uur 's nachts toen ik weer misselijk wakker werd. Een uurtje later had ik zoiets van: dit loopt niet goed en toen ik om 3 uur m'n benen uit bed zwierde, brak m'n water (daar heb ik ook serieuze ogen van getrokken. Dat blééf maar komen!) Tegen 4 uur waren we in het ziekenhuis, heel romantisch met een plastic zak en handdoek onder m'n billen (en megadik maandverband dat alweer helemaal doorweekt was tegen de tijd dat we voorbij de aanmeldbalie van de spoed waren.) Daar heel vrolijk en rustig: 'hallo, m'n water is gebroken en ik heb een zwangerschapsvergiftiging. Hier is m'n sis-kaart.' En dan kwam er een vrouw ons naar het verloskwartier begeleiden. Ik mocht zelfs in een stoel tot ginder als ik wou, maar hej, zonder weeën leek me dat een beetje idioot. Daarmee waggelde ik de laatste meters met m'n dikke buik tot we in één van die fameuze verlosruimtes kwamen waar we geweest waren bij de rondleiding. (En helaas, dat was de start van de ellende voor mij en daarom slaag ik dit deel voorlopig over. Moet nog wat verteerd worden hier. Een zwangerschapsvergiftiging is Niet Leuk...)

De tweeling is uiteindelijk geboren met 2 minuten verschil om half vier 's middags. Op natuurlijke wijze, wel met weeënopwekkers, R als eerste met de zuignap (jeej), met een flinke knip (jeeeeej), met epidurale ook (zonder enige twijfel noch cynisme de beste uitvinding ooit)

Even verder vooruit (het volgende deel, m'n hele verblijf in het ziekenhuis, was eveneens Ellende Troef, verhaal volgt misschien later als het wat verteerd is ook): sinds zondag zijn we thuis en ze doen het fantastisch. Ik heb me nog maar één keer van kindje vergist (gisterenavond toen ik S wou eten geven, nam ik per ongeluk R uit het park en had het pas door toen Allerliefste naast me kwam zitten met 'ik dacht dat jíj S eten zou geven?' Oeps... Beetje vermoed blijkbaar...). Ze zijn al bijna terug op geboortegewicht dankzij de flesjes die ze bij de borstvoeding krijgen. Dat laatste is op twee dagen gestart, op m'n eigen tempo, op m'n eigen wijze en daarnet heb ik voor het eerst de twee aan de borst kunnen laten drinken (ze moesten nadien maar een klein beetje flessenvoeding meer bijkrijgen). Alle afkolfmateriaal mogen ze van m'n part aan de hoogste boom hangen (daar volgt ook nog een heel verhaal over een keertje), ik wil het niet meer in m'n buurt (jullie willen echt niet weten wat er allemaal gebeurd is in 't ziekenhuis... Oh, nee, waarschijnlijk net wel nu). Om geen stuwing te krijgen masseer ik alles eruit met de hand. Werkt geweldig.

En de papa? Die is 100% Daddy Cool. Zo schattig. Die heeft de hele bevalling naast me staan Glunderen. Dat was een geweldige geruststelling, zeker toen ik voor de tweede keer in vrije val ging (m'n bloeddruk, door het bloedverlies en ja, die vergiftiging), en het voor iedereen leek alsof ik flauw viel, maar wel nog perfect hoorde wat er gebeurde. Op zo'n moment is een vroedvrouw die hard op je schouder klopt van 'mevrouw, bent u er nog?!' niet bepaald geruststellend. Nee, Allerliefste was Absoluut het beste van de hele zaak. Dat en Allerliefste zien Glunderen met de tweeling in z'n armen. Count your blessings, he. Ik krijg er alweer tranen van in m'n ogen (sorry, het is waar wat ze zeggen: na een bevalling word je blijkbaar ineens van het minste superemotioneel. Ik had onderweg naar huis voldoende aan een liedje op de radio om helemaal vol te schieten van geluk.)

PS: 't zijn jongens! (Helemaal vergeten te vermelden...)

16 opmerkingen:

  1. Superdikke proficiat!! Wat een fijn nieuws, ik word er zelf emotioneel van. Zijn het eigenlijk meisjes of jongens?
    Geniet er ten volle van tussen alle drukte door (ik sta eigenlijk versteld dat je al zo'n lang berichtje stuurt - fijn, fijn!).
    Hopelijk mag de ellende van de bevalling ook snel weer vergeten zijn.

    Liefs x

    BeantwoordenVerwijderen
  2. twee jongens! heb snel m'n berichtje aangepast. Was 't helemaal vergeten te vermelden :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Proficiat!!! Ik had al op DVO gereageerd! Blij dat alles goed verlopen is en vooral blij dat je ons het horrorgedeelte bespaart :-D
    Ik hoef het niet te weten of ik durf niet meer, haha, dan hou ik die-van-ons gewoon voor eeuwig en 3 dagen in mijn buik ;-)

    Ga je de namen nu wel nog vertellen in een privéberichtje of niet?
    Zo ja: als de bliksem een mailtje naar wachtmonster@hotmail.com
    Zo nee: jammer, maar ik begrijp het wel ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Waaauw, dat heb jij blijkbaar, ondanks alle miserie, toch maar mooi klaargespeeld! DIKKE PROFICIAT!!!! Het is jammer om te lezen dat het daar allemaal precies echt wel niet goed verlopen is, maar ik hoop en duim dat je dat binnenkort een beetje hebt kunnen verteren (begrijpelijk dat het wel wat tijd nodig heeft ook hoor!).
    En voor nu wens ik jullie viertjes een fantastische periode toe, waarin alles wel naar wens mag verlopen en jullie ten volle kunnen genieten (en een beetje kunnen rusten)! Het allerallerbeste voor jullie allevier, 'k ben echt heel blij voor jullie en vind het echt wonderlijk dat ik dit allemaal van zo dichtbij en vanaf dag 1 heb kunnen volgen... 'k word er bijna zelf emotioneel van :-)
    Ik kijk heel erg uit naar nog verhalen en/of foto's als je daar een beetje tijd voor vindt (maar vooral geen haast he, je hebt nu genoeg om handen denk ik :-) )
    Hele dikke knuffel
    Barbara
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Van harte, harte, harte met jullie twee flinke zonen! O, wat prachtig Marit: nu zijn ze er gewoon! Ben zo ontzettend blij!! Ik kan alleen nog maar uitroeptekens gebruiken ;-)
    Fijn dat jullie al thuis zijn en dat ze het zo goed doen. Na de stilte hier, had ik al wel zo'n vermoeden dat die 2 niet gewacht hadden tot de 14e ;-) En ja, ik dacht ook al wel dat het jongens zouden zijn!

    Neem je tijd om de bevalling en alle ellende van te voren en daarna te verwerken. Het is één van de heftigste momenten uit je leven (zo niet: hét heftigste) en dat heb je niet zo 1-2-3 een plek gegeven.
    Ik weet nog goed hoe ik dagen, weken, later nog steeds zo ontzettend vaak alles van begin tot eind op een rij zette; als een film die ik elke keer weer doormoest. Uiteindelijk vind je die plek: komt goed hoor!

    Ik wens jullie alle 4 (woei, dat is een uitbreiding zeg!) heel veel liefde, geluk en gezondheid; deze dagen zijn helemaal voor jullie. En een spoedig herstel voor jou.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nog eens proficiat Marit! Blijkbaar heb je nog het een en het ander om te verteren, amai! Ben blij dat allerliefste zich zo sterk gehouden heeft onder de omstandigheden! Soms kunnen mannen net iets meer als het om hun kinderen gaat, vermoed ik zo.

    Enjoy!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Proficiat hé ! 2 jongens , dat wordt lekker ravotten binnenkort :-)
    Geniet ervan en vergeet ook niet af en toe te rusten hé ...
    Dikke knuf x x x

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Proficiat Marit en papa!! 2 jongens! Geweldig!! Natuurlijk ben ik nu benieuwd naar het hele verhaal, maar bekom maar lekker! Ook ik sta er al versteld van dat je er nog lekker een lange post tussen krijgt!
    Geniet, geniet, geniet!!!

    Liefs X

    BeantwoordenVerwijderen
  9. ik ben al eeuwen niet meer wezen lezen, maar blijkbaar komt ik op het goeie moment. Proficiat!!! Blij dat alles in orde is na zoveel moeite vooraf. Geniet ervan met volle teugen. Niet elk moment zal leuk zijn, maar elke levensfase blijft wel geweldig.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ook hier even proficiat zeggen met je prachtprestatie! Ik heb met onze tweeling ook niet zo'n fijne kraamtijd gehad in het ziekenhuis trouwens... en ook al snel beslist om NOOIT MEER af te kolven! Ik hoop dat de zwangerschapsvergiftiging snel uit je lijf is...

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hallo Marit,

    Een hele dikke proficiat met de geboorte van jullie zoontjes, ook aan allerliefste uiteraard ! Geniet ervan met dubbele teugen en hopelijk kan je alle ziekenhuisellende snel achter je laten.

    Liefs en xxx I.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Proficiat!
    Hopelijk zijn de minder fijne momenten snel vergeten door die schatjes van ventjes.
    Ik ben wel verschrikkelijk nieuwsgierig naar de namen! (Kan ik ze te weten komen via e-mail? :) )
    Liefs en nogmaals proficiat, ook aan Daddy Cool uiteraard! Me

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Joepie!!!!! Gefeliciteerd!!!!!
    Twee jongens, prachtig!
    Ik heb er weinig woorden voor maar ben vooral heel blij voor je, even los gezien van de verhalen die je later nog gaat vertellen.
    Alsnog: heel erg gefeliciteerd!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ooh wat leuk! Ik lees jouw berichten al je hele zwangerschap, maar heb volgens mij nog nooit echt gereageerd. Wat een goed nieuws, en 2 jongens, wat een heerlijkheid, ik wens je alle geluk.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Een hele dikke proficiat met je twee zonen!

    Ookal is het het eerste berichtje dat ik lees op je blog, werd ik er ook héél emotioneel van!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Whow!! van harte gefeliciteerd met jullie mannetjes. Wat fijn dat ze er eindelijk zijn. Je zult er knap druk mee wezen. En ik hoop dat het met jou ook goed gaat. Die zwangerschapsvergiftiging is niet niks! doe je rustig aan meid? neem je tijd om bij te komen en te genieten van je mannetjes. Enne...die foto...ik ben benieuwd hoor :-)

    BeantwoordenVerwijderen