maandag 12 december 2011

Sidderaaltjes en de verrassingen van kraamzorg

Ik moet bekennen: ik krijg hulp. Dat m'n afwas hier op tijd en stond gedaan wordt, is niet enkel te danken aan de afwasmachine en m'n vier handen, maar ook aan kraamzorg die hier twee halve dagen per week langskomt om 'wat te helpen met de dingen'. 'De dingen' dat houdt alles in voor de kindjes: helpen met de pampers, de flesjes en de boertjes, de bedjes opmaken, ze een badje geven, de was en de strijk. En bij uitbreiding mag ik ze ook vragen om eens een dweil over de vloer te gooien, de afwas te doen of zelfs de ramen te lappen (moest daar ooit tijd voor zijn. Hahaha...). En zo ligt m'n keuken er properder bij dan ooit tevoren en zijn m'n wasmanden nog nooit zo leeg geweest (en m'n kasten zo vol...). Vandaag was niet anders... (Edoch...)

Amandelolie. Daar mocht ze een druppeltje van in het badwater doen. Ze knikte ijverig en toog enthousiast aan het werk. 'Ze' was de vervanging van onze vaste hulp die vandaag helaas niet kon komen. 'Ze' moest maar even gewezen worden waar alles stond en dan verdween ze in het kamertje van de kinderen. Ik ben niet iemand die zich amuseert met het op de vingers kijken van elke persoon die hier komt helpen (ik heb wel wat beters te doen (m'n koffie werd koud)), dus ging ik snel de handdoekjes en propere kleertjes halen en liet ze alleen.

Het was erg stil en daar zat ik lekker van te genieten tot ze de living weer binnen kwam om R in te ruilen voor S. Ik kreeg de frisgewassen R in de armen geduwd. Hij had de juiste kleertjes aan. Dat was al een goeie zaak. Hij was zo glad als een aal. Dat was ook prima want hij heeft een kurkdroog velletje dat echt wel een beetje olie kon gebruiken. En zijn haar lag in een vettige adolf-zijscheiding over zijn bolletje gewreven. Aaaargh... (voor het kapsel) Aaaaaaaaargh again... (voor het vettige ervan).

Vergeten erbij te zeggen dat wanneer er olie in het badwater zit, zijn hoofdje niet onder mag. En vergeten te zeggen dat het echt echt echt voldoende was om maar één druppeltje amandelolie in het water te doen (niet het halve flesje dat op het water dreef...). Van de shock om z'n nieuwe kapsel lag R in m'n armen al even hard te huiveren als ik. En intussen kreeg S dezelfde behandeling. Aaaaaargh-zucht... Het duurde dan ook eindeloos voor ze haar vier uren had gepresteerd, de deur weer uit was en ik m'n potje babyshampoo erbij kon halen. (Dat potje dat ik de eerste weken zeker nog niet had willen gebruiken, maar nood breekt wet, zo gaat het). Maar één ding moet je haar nageven: R zijn droge velletje is eens deftig gesmeerd.

4 opmerkingen:

  1. Wel fijn, dat het zo geregeld kan worden dat je nu ook nog wat uurtjes zorg krijgt. Maar dan moet het geen zorg erbij worden hè? (Haha, moest toch wel lachen hoor: om de vettige adolfachtige scheiding :-D).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heerlijk verhaal, als icsimeisje kijk ik uit naar het moment dat ik me zal ergeren om een bemoeizuchtige (schoon)moeder of een overijverige oldschool kraamhulp. Je hebt toch wel eerst een foto genomen, hé?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh werkelijk, die invalkraamhulpen, daar heb je ook eigenlijk niet zo heel veel aan...
    Kwam toevallig bij je "binnen rollen" en je schrijft vermakelijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik heb echt moeten lachen met je tekstje :) Leuk geschreven!

    BeantwoordenVerwijderen