dinsdag 6 september 2011

En voor je het weet...

'En voor je het weet zijn ze achttien en het huis uit.' Deze woorden komen van Allerliefste. We staan voor een overladen rek met pyjamaatjes en andere babykleertjes, maten en soorten kriskras dooreen, een poging te doen wat mooie en vooral nuttige exemplaren uit het kluwen te vissen om in het winkelkarretje te gooien dat onze geboortelijst belichaamt. Het is zijn manier om deze chaos te relativeren, denk ik. De letterlijke chaos voor ons, en de chaos die nog komen zal...
'Achttien? Oh help...' Hopelijk duurt het toch iets langer dan het gezegde, want plots realiseer ik me weereens keihard dat dit wel eens de enige keer zou kunnen zijn dat we een geboortelijst moeten samenstellen. Slik...

Het samenstellen van de geboortelijst is een echt struikelblok aan het worden. Het loopt helemaal niet zoals ik gehoopt had. Ik ben met m'n zus eens meegeweest toen ze haar lijst samenstelde voor nummer twee en ik weet dat ik toen helemaal verrukt was door al die Oerschattige Spulletjes. Toen had ik wel een hele kar kunnen vullen voor mezelf. Ik moet er niet echt bij vermelden dat wij toen nog aan de Pil waren. In de Tijd Dat Ik Nog Babywinkels Kon Binnenwandelen... Jaaaaren geleden...

Het lijkt wel of in de voorbije jaren al die leuke spulletjes verdwenen zijn en plaats gemaakt hebben voor lelijke of commerciële onzin: keukenrobotjes voor papjes (wat is er mis met een gewone staafmixer?), melkmixertjes ('nadien nog herbruikbaar als melkopschuimer'), potjes in alle mogelijk vormen en kleuren (heb zelfs ruimteschipjes gezien, hoe kunnen die kindjes nog aandacht hebben voor hun eten?), designbadjes, emmer-badjes (ok, ze noemen het anders, maar 't blijft er zielig uitzien. Geen idee waar 't goed voor is), hangmat-matrasjes, aromaverspreiders (zou de baby ontspannen... yeah right... tot de tandjes doorkomen), flesjes, lepeltjes en vorkjes die niet om kunnen vallen, autostoeltjes met een alarm op de gordeltjes (oh wat een pret moet dat zijn als je dat openkrijgt en mama telkens de auto aan de kant moet zetten! Lachen!!), etc etc etc. De lijst is eindeloos. De meeste catalogussen doen me met verstomming slaan. Ik ben precies telkens op zoek naar de meest normale exemplaren onder de dingen die ik nodig heb. Nee, een reisbedje moet geen rits hebben langs de zijkant. Die kindjes moeten daar net ín blijven zitten. Nee, niet elk lakentje moet een hondje/beertje/leeuwtje/bijtje erop hebben staan. Nee, ik moet geen borsteltje/thermometertje/nagelknippertje hebben met Winnie The Pooh op.

En dan dat idee: dat dit weleens de enige keer zou kunnen zijn. Moet ik hier dan niet van genieten? De moed zinkt me eerlijk gezegd in de schoenen. Ons winkelkarretje bleef gisteren zielig leeg met een schrale buit van wat basis kledingstukjes en wat spulletjes en speelgoed dat niet in de catalogus stond. De rest zal ik wel toevoegen via internet. Of ook niet. Ik geloof ineens keihard in een pamperrekening.

En wil je het beste weten? Je kan tegenwoordig al je lijst leggen als je ... één maand ver bent! Joepie, dan kan je nog acht maanden 'genieten' van 't kiezen, en opnieuw kiezen, en schrappen, en wijzigen, en dan maar hopen dat er niks misloopt, anders moeten die winkelbediendes toch eigenhandig je kop eraf komen draaien?

3 opmerkingen:

  1. Basisstukken zijn meer dan goed genoeg. Laat je bijvoorbeeld niet verleiden door mini-hoeslakentjes voor op het luierkussen. Tetra-doeken (HEMA) doen het ook super en dan gooi je die ineens in de machine. Want deze zijn ook ontzettend handig om mondjes mee te vegen.. etc..

    Het wordt allemaal high-tech en uiteindelijk doen de ouderwetse dingen het even goed.

    Christel

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Maar weet je, die basisstukken zijn genoeg. En genieten is nooit een verplichting. Bovendien: genieten kan ook nog zeker tot ze 18 zijn ;-) Iets kopen als je die wezentjes ként en gewoon tegen iets aanloopt dat echt iets voor hen is. Niet met zo'n lijstje in je hand. Tijd zat :-)

    (En een lijst als je een maand zwanger bent?! Wat doe je dan die overige 8 maanden? Of liever gezegd: die laatste 4 weken (in mijn geval...). Alsof er geen winkels meer bestaan als je baby er eenmaal is. En dan weet je tenminste wat je écht nodig hebt en gebruikt.)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. *kijkt paniekerig en hoopt dat ze net als Marit, redelijk rustig kan blijven onder de omstandigheden die komen gaan*

    Volgens mij valt het uiteindelijk wel op zijn plaats. Denk basis en simpel en probeer heel hard de commercie niet te zien.

    BeantwoordenVerwijderen