woensdag 5 januari 2011

Op consultatie

De consultatie bij mijn dokter verliep een beetje gek eigenlijk. Hij leek met zijn gedachten heel ver te zitten en had precies niet meer door waarom hij mij zo snel had uitgenodigd. Misschien was het nog een uitwerkingen van de feesten, maar ik voelde me er eerlijk gezegd niet minder ambetant door. Ik wil niet de ongeduldige patiënte zijn die honderd keer belt en afspraken krijgt omdat die zo aandringt dat ze toegeven om ervan af te zijn. Zij hadden gezegd dat ik moest langskomen. Ik had enkel gevraagd hoe het nu verder moest.

Hij vroeg hoe het met me ging en ik haalde mijn schouders op: 'dat gaat.' Waarop hij wat verbaasd leek dat ik niet eens een stralende 'alles dik in orde met mij!' kon uitbrengen en een (iets te lange) tel later knikte: 'oh ja, gezien het negatieve resultaat.' Daarna moest ik hem eraan herinneren waarom we deze afspraak zo 'dringend' (dringend? Goed ja, er was intussen toch wel wat tijd verstreken) hadden vastgelegd. Ik vertelde dat ik bang was dat de endometriose zou terugkomen, omdat mij was verteld dat ik geen cyclus meer mocht hebben etc etc. Waarop hij me meteen geruststelde dat het met die endo wel ok moest zijn nu, na de voorbije maanden menopauze. Daar zou ik nu toch tot zes maanden vanaf moeten zijn. Ha, ok... Dat had hij toch ook aan telefoon kunnen zeggen? Daarom had ik juist die vraag gesteld. Waarom zat ik hier? Ik voelde me nu waarlijk ambetant. Gelukkig gaf hij niet de indruk dat hij dit vervelend vond. Hij leek er nogal gewoon onder te blijven. Hij profiteerde er net van om in het lang en breed uitleg te geven over hoe hij deze eerste poging interpreteerde. Dat was dan weer wel fijn.

Zijn mening: eigenlijk mogen we heel blij zijn met de resultaten. Hij was toch helemaal in de wolken hiermee. Fantastisch materiaal! We hadden een echte TOPembryo gecreëerd – alleen jammer dat die niet had gepakt –. Allerliefste zijn bijdrage werd nog eens uitvoerig bewonderd. Mijn eitjes waren ook in orde. En de aantallen (de twee embryo'tjes), die waren precies zoals verwacht. Een goed gemiddelde. Ja, het was wel waar dat hij misschien nog wat meer had kunnen stimuleren, maar goed, er was toch goed materiaal van gekomen, dus daar was hij ook tevreden over. Ja, met deze resultaten komen we er wel.

Ik knikte en knikte en zat op het puntje van mijn stoel te wachten tot hij ging komen op het vervolg. En nu?

En dan begon hij even te rekenen. Ik zat al te ver in mijn cyclus. Het was te laat om die nog stil te leggen. Geen probleem vond hij. Dan doen we de terugplaatsing van die ene cryopoging in mijn natuurlijke cyclus.

Hip hip hoera!!! Ik mag een natuurlijke cyclus hebben voor een maandje! Geen hormonen! Geen gedoe met prikken! En een bonuskans er bovenop!

En oh ja, moest deze poging mislukken, dan moest ik op de eerste dag van mijn regels starten met de pil. Ik wandelde buiten met een nieuw voorschrift voor de pil. En ook met een nieuwe afspraak voor een bloedprik en echo in mijn agenda. Van slag gaat het weer aan een razende vaart vooruit.

Ik zweefde naar buiten en belde meteen naar Allerliefste.

Later op de dag belde mijn ma. Ze vertelde over de dochter van een collega die had ook een kindje dat er met IVF gekomen is, en de tweede, he, die was helemaal natuurlijk gekomen. 'Gek toch, he,' vroeg ze.
'Euh nee... 't Is niet omdat een dokter aanraadt dat je best via IVF aan de slag gaat, dat de natuurlijke weg wordt uitgeschakeld, he.' Ik probeerde haar 't een en ander uit te leggen. Dat er zoveel aan de hand kan zijn. Ik verloor mezelf een beetje in mijn uitleg.

Ik vroeg me ineens af waarom we ookalweer via IVF proberen. Het ene moment heb ik een dokter in de kamer staan die me zegt dat ik best geen regels meer heb (in de zin van 'nooit meer') wegens te erge endometriose, vervolgens zit ik bij een dokter die me zegt dat ik perfect natuurlijk zou kunnen zwanger geraken, maar ja, die endometriose... 'we zullen maar op veilig spelen en voor IVF kiezen'. En dan zit ik weer bij die laatste dokter die me zegt dat ik na deze maanden zonder cyclus, normaal gezien wel tot zes maanden endometriose-vrij zou moeten zijn.

Weer is het gezegd: ik ben perfect vruchtbaar. Maar ja... om het op veilig te spelen doen we het maar via IVF. En nu mag ik toch cyclussen hebben tussendoor. Mijn hoofd tuimelt ervan...

1 opmerking:

  1. Je hoofd zou van minder tuimelen he! Ik zou er ook niet echt goed aan uit kunnen! Maar alleszins nu wel fijn dat je 'zo snel' een 'herkansing' krijgt! Ik duim voor succes!! Het is alvast een goed begin van 2011, op dat vlak dan toch :-)

    BeantwoordenVerwijderen