Ik vraag me af of ik in deze ene natuurlijke cyclus natuurlijk zwanger zou kunnen raken, of dat ze dat toch niet gaan laten gebeuren. Houden ze mijn natuurlijke eisprong tegen? Of laten ze die net begaan?
Kan ik een poging doen om natuurlijk zwanger te raken? Of moet ik er zelfs niet op hopen? En stel dat het mogelijk is, is dat dan nadelig voor de cryopoging of is het enige risico een eventuele meerling?
En nog een prangendere vraag: wil ik weer natuurlijk proberen of toch liever verder gaan met IVF? Mijn zus vroeg het me toen ik haar vertelde dat ik nogal verrast was dat ik een natuurlijke cyclus mocht hebben voor deze ene maand. Als ik toch enkele maanden endometriose-vrij ben, kan ik dan niet pakweg drie maanden natuurlijk proberen en dan IVF hernemen als het op niks is uitgedraaid? Ik weet het niet meer. Als ik natuurlijk probeer, dan riskeer ik dat de endometriose terugkomt. En als die terugkomt, is de kans reëel dat die zijn vernietigende werk verderzet op mijn eierstokken. Nu heb ik ze allebei nog kunnen redden. Ik had geen drie maanden langer moeten wachten, denk ik, want dan was ik misschien één van beide, of erger nog, kwijtgeweest. Onherroepelijk beschadigd. De 'perte totale' zijn we ontlopen.
En toch zouden andere gynaecologen beargumenteren dat we perfect vruchtbaar zijn nu en dus waarom voor IVF kiezen? Gewoon opvolgen of de endometriose terugkomt en van tijd tot tijd, indien nodig, onderdrukken met de pil of menopauze. Bv: vier maanden proberen, gevolgd door drie maanden menopauze. Veel goedkoper dan IVF, veel makkelijker. Veel natuurlijker. Perfect mogelijk, denk ik.
Alleen... welk risico loop ik? Dat ik één van mijn beide eierstokken definitief kapot maak. Of beide. En geen eierstokken, geen eitjes en ja... da's wel duidelijk wat dat betekent. En ik weet niet of ik mij wel kan verzoenen met het idee om gebruik te moeten maken van donoreitjes.
En zelfs als je perfect vruchtbaar bent, lukt het soms ook gewoon niet. We hebben uiteindelijk anderhalf jaar natuurlijk geprobeerd. Zonder enig resultaat. En die endometriose was in het begin echt zo erg nog niet. Ik wil niet nog eens daardoor gaan. Maandelijks eerst die hoop en dan die koude douche. Maandelijks die harde PMS-aanvallen en pijnlijke regels.
Ik denk dat ik iets anders ga doen, want hier geraak ik toch niet uit. En dit moet ook niet vandaag beslist worden. Nu eerst de eerste echo en bloedprik afwachten en zien hoe mijn cyclus evolueert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten