Allerliefste is jaloers op mijn blog. Hij vindt dat ik er wel wat teveel tijd in steek. Lees: hij voelt zich vergeten en wilt wat meer aandacht. Daarom vandaag maar een kort berichtje.
Het was goed nieuws nog gisteren van de Monitoring: ik mocht zelfs een beetje minderen met de Menopur. Gisteren en vandaag slechts twee ampules en morgenvroeg alweer bloed en echo. Jeej.
En intussen heb ik me zitten amuseren met het proberen zo origineelst mogelijke figuurtjes te zien in de twee blauwe plekken op mijn buik. Die keer dat ik een ader heb geraakt, van die keer heb ik echt een donkerpurpere plek in een heel grillige vorm. Die plek wilt niet meewerken met mijn nieuwe spelletje... Ik zie er geen konijntje in, geen poes, geen draakje, geen walvisje of hondenkopje. Niets van de dingen die ik vroeger steevast in witte schapenwolkjes zag overwaaien. Hoe ik me ook in bochten wring, ik blijf er maar een grillige blauwe plek in zien, met een mini wit puntje in het midden. Beetje vies eigenlijk.
De andere blauwe plek is gelukkig wat gewilliger. Da's precies een beertje. Zo'n snoepje. En het heeft zelfs dezelfde roze kleur. Njamie...
:-) zalig... een snoepjesplek op je buik, dat is ook eens wat anders :-)
BeantwoordenVerwijderenEn goed dat het goed vooruitgaat, hopelijk snel een hele berg supereitjes klaar! En nu op naar dat ventje van je!
Maar schaapken toch... Dat heb ik nooit meegemaakt hoor, zo'n bloeduitstortingen. Ben je zo gevoelig voor blauwe plekken of zijn dat zo'n venijnige spuiten, die menopurdingen?
BeantwoordenVerwijderenIk zal er wel een beetje gevoelig voor zijn, zeker? Of een paar adertjes op slechte plaatsen hebben lopen zodat ik ze steeds weet te raken?
BeantwoordenVerwijderen