woensdag 24 november 2010

Kennismaking met de babysit

Gisterenavond weer eens moeilijk gehad. Ik had vorige week misschien wat overmoedig gereageerd op een oproepje van een buur die op zoek was naar een babysit. Gisterenavond was ik uitgenodigd voor een avondje kennismaking. Het liep wel vlot, maar ik werd me opeens heel erg bewust van het feit dat ik zelf kinderloos ben. En al dertig. En ik zag haar soms bedenkelijk kijken. Ik vermoedde dat ze zich zat af te vragen waarom, hoe, of...? Ik was ineens supergegeneerd en ik denk dat ze dat goed heeft opgemerkt, waardoor ik me natuurlijk nog meer geneerde.

De peuter was wel een schatje. Heel vrolijk en spontaan. Kwam vrij snel eens nieuwsgierig kijken wie deze vreemde vrouw was. En wat voor ongelooflijk interessante kralenketting die aan had.
Dus deed ik maar wat ik vaak doe in zo'n situaties: ik praat mee over kinderen, maar dan over de kinderen van anderen: oh ja, mijn zus haar kinderen doen dat ook blabla...! Dan zie je die vrouwen echt ontspannen van: 'ha, de 'moeder'-taal!' Soms bloedt mijn hart daar wel wat door, maar het zijn alleszins leukere onderwerpen dan IVF-toestanden.
Het moeilijkste moment kwam natuurlijk nadien pas. Toen ik weer thuis was. Met Allerliefste voor de tv. Was dit wel een goed idee? Ah ja, ik kan maar eens proberen zeker? Overigens, nu ik maar halftijds werk, is elk zakcentje welkom.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten